Na een bus rit van zo'n 4 uur kwamen wij aan in Khon Kaen. Alleen aan de omvang en drukte van het busstation was al te zien dat er meer te doen was hier dan in Loei. Khon Kaen behoort samen met Bangkok en Chiang Mai tot de grootste steden van Thailand volgens Bon. Tijdens het ritje naar het hotel begon het te regenen, maar gelukkig hebben wij daar de rest van de dagen geen last meer van gehad.

Volgens het programma zouden wij in de middag een bezoekje gaan brengen aan het museum van Khon Kaen, echter sluit het museum om 4 uur. Dat zou betekenen dat wij zonder middageten ons zouden moeten haasten om daar te geraken. Voor de lunch had Bon besloten mij is terug te pakken voor alles wat ik hem had laten wandelen door een pittig gerecht te bestellen. Pittig was het zeker. Met het zweet op mijn voorhoofd was dit de eerste keer dat wat eten heb moeten laten liggen. Huilen van de pittigheid zoals een van de vrijwilligers in Elephants World werd mij gelukkig bespaard.

In de avond zijn wij na een nachtmarkt gegaan waar op verschillende plekken live muziek werd gespeeld. Niet alles wat werd gezongen konden wij begrijpen, maar het klonk wel goed.

Voor het eerst deze week was het tijd om wat vrijwilligerswerk te gaan doen. Wij hebben engels les gegeven in een children's home voor kinderen tussen de 4 en 6 jaar. Het ging om weeskinderen of kinderen met een handicap waar de ouder niet toe in staat was om er fatsoenlijk voor te zorgen. Bij binnenkomst kwamen de kinderen aan alle kanten op ons afgerend met boekjes om te lezen of om te spelen met een knuffel. Voor de engels les moesten wij middels plaatjes de engelse woorden voorzeggen en de lerares herhaalde het in het Thais. Ik heb ze geprobeerd kleuren en de namen van fruit en groenten (bij sommige woorden moest ik wel even nadenken over het engels woord) in het engels te leren. Na de engels les was het tijd om te kleuren en voor een stoelendans(waarbij elk kind steeds naar z'n eigen stoel probeerde terug te rennen).
Volgens Bon werden hij en ik papa genoemd door de kinderen. Best wel zielig dus.
Na het eten was het tijd voor het middagdutje van de kinderen en toen zijn wij verder gegaan.

Het feit dat ik als laatste pas uit het national museum van Khon Kaen kwam was best wel een wonder aangezien ik geen fan ben van museums.

Een van de vele bezoeken aan tempels stond vervolgens op het programma en de volgende dag stonden er ook nog 4-5 op het programma. De ene tempel is groter of mooier dan de anderen, echter na 2 of 3 tempels op een dag ben ik er wel enigzins op uitgekeken.

Ons verblijf in Isaan (het noordoosten) is weer voorbij en momenteel zit ik in de nachtbus op weg naar Bangkok om vervolgens door te rijden naar het zuiden naar het strand. Waar wij hopelijk geen last krijgen van hevige regenval en zelfs overstromingen zoals de afgelopen week.