Olifanten, Chiang Mai en Thaiboxen en nu op weg naar de hill tribes

In lampang zijn wij naar een olifantenreservaat gegaan en de verhalen die ik er al over had gehoord die waren mij erg tegengevallen. Maar voor een groot deel van de groep was dit de enige kans om dichtbij de olifanten te komen, dus wij gingen er met een open mind naar toe. Eenmaal aangekomen viel mij al meteen op dat er de mogelijkheid was voor olifantenritten en voor het voeren van de olifanten moest je betalen. Het ergste moet nog komen. Nadat de olifanten zichzelf hadden gewassen was het tijd voor een show...
Daar lieten zij zien hoe de olifanten in het verleden boomstammen deden verplaatsen, hoe de mahouts op- en afstappen en dat olifanten kunnen schilderen. Natuurlijk is het nog altijd beter dan de hele dag met mensen op je rug slepen en bedelen in de stad met weinig voedsel en water, maar het is en blijft een circusvoorstelling en vervelend om er naar te kijken. Ondanks dat het park groter was dan Elephants World was er geen mogelijkheid om de olifanten te observeren in vrije omgeving .

Op naar Chiang Mai en eenmaal daar aangekomen was het is tijd om te relaxen. Vrije tijd de rest van de dag en het hotel had een zwembad!

Na het avondeten bij het hotel gingen wij op weg naar het centrum om de night bazaar te bezoeken en te kijken waar wij die avond iets zouden gaan drinken. Nadat zowat iedereen wel iets had gekocht bij een van de kraampjes zijn wij gaan zitten bij een food- en drinkmarket. Overal waar je gaat en staat in Thailand wordt er live muziek gespeeld, zo ook op deze markt. Met funky muziek begonnen wij aan onze eerste drankjes van de avond en er hebben er nog vele gevolgd.

De volgende dag gingen wij op weg naar Doi Pui in de berg en daarmee onze eerste kennismaking met hoe de bergstammen in het verleden leefde. Nu is het een grote touristenplek waar de bergstammensen de hele dag in traditionele outfit rondlopen en op de foto gaan met touristen.

Vervolgens gingen wij naar een van de grotere en bekendste tempels in Thailand en dat was ook wel te merken bij aankomst. Wat Phra That Doi Kham (Temple of the Golden Mountain) kan worden bereikt nadat men enkele trappen heeft opgelopen en die trappen die zijn vol met mensen. Bij de tempel staan op elke foto die men neemt volgens mij nog 10 anderen en dus vond ik deze tempel nou niet zo indrukwekkend.

's Avonds was het tijd om een keertje wat van de traditionele vechtsport van Thailand te ervaren, thaiboxen. De meeste van de groep waren er niet geinterreseerd in en gingen nog even wat winkelen. Na een drankje op de voedselmarkt van gisteren gingen wij met ons drieën opzoek naar wat volgens de kaart een boxing stadion zou moeten zijn. Dus wij besloten maar op tijd te gaan. Achter af gezien was het niet nodig geweest en wij waren ook blij dat wij niet 200 baht extra hadden betaald voor ringside tickets, aangezien het toch allemaal erg dichtbij de vechtring was.
Het eerste gevecht duurde niet langer dan 1 ronde, doordat een van de thaiboxers overrommpelt werd door zijn tegenstander en al gauw opgaf. De tweede wedstrijd daarentegen heeft de volledige 5 rondes geduurd en werd uiteindelijk op punten beslist.

De drie gevechten die daarop volgde maakte de avond tot een geslaagde avond. De derde wedstrijd leek enige tijd gewonnen te gaan worden door de "forsere" thaiboxer. Na een trap in het gezicht ging deze echter lang uit gestrekt ten gronde. Dit was nog niet het eens het main event.
Op de flyer stond dat de wedstrijd van de avond tussen een thai en een brit zouden zijn en tussen een chinees en een thai. De brit was duidelijk beter en heeft ook gewonnen. Van de tweede wedstrijd wisten wij niet geheel wie nou had gewonnen de Thaise of de Chinese thaiboxer.

Verblijf in de grotere steden brengt ook de verleiding met zich mee om toch meer naar de westerse restaurants en winkels te gaan. Voor een late night snack, na een avond van thaiboxen en bier, konden wij het dan ook niet laten om naar de Mc Donalds te gaan. :) Vervolgens zagen wij ook nog een hardrock cafe waar wij nog een laatste nummer van een cover band konden mee luisteren(welcome to the jungle!) en nog een laatste pilsje hebben gedronken alvorens terug te keren naar het hotel waar de overige 6 personen van de groep al aan het slapen waren.

Ondertussen zijn wij in Chiang Rai en daar hebben wij nog een nachtje van enige luxe kunnen genieten. Gisteren kregen wij al te horen dat wij de komende dagen gaan hiken!!! (Niet te veel meenemen werd gezegd)
Vandaag beginnen wij met zo'n 3 uur en morgen staat 6 uur hiken op het programma. (Dus Arie valt dat volgens mij wel onder een goede voorbereiding voor het aankomende seizoen)
Op naar de hill tribes!

Verkeer in Thailand, feeling like a little kid again (traveling by train), Bang Mun Nak, Uttaradit

Van de verkeersregels in Thailand snap ik nog altijd niet veel behalve dat zij aan de linker kant rijden. Veel van de minivan chauffeurs lappen volgens mij alle regels aan hun laars. Links inhalen en over de vluchtstrook is er erg normaal. Dat het af en toe mis kan gaan hebben wij al een keer gemerkt in Hua Hin waarbij een scooter vervolgens vast zat in de voorzijde van een van de pickups. Gelukkig geen gewonden en konden wij lekker gaan genieten van een van de grotere nachtmarkten.

Dit weekend verbleven wij niet in het twin house in singburi, omdat het waarschijnlijk te vol was voor de groep die ondertussen uit 9 mensen bestaat. Wij verblijven dit keer in het brown house en daar is dus echt niks te doen (wat natuurlijk al snel leidt tot de term shit house). Zondag hebben wij getracht ergens een set kaarten te zoeken, maar dat is toch lastiger dan het zou moeten zijn. Gelukkig was er zondagavond in een keer een vrouw die ons naar het Twin house zou kunnen brengen. Daar tegenover ligt een barretje en er waren meer dan voldoende mensen voor een gezellige avond.

Vanaf het treinstation in Lopburi zijn wij de volgende dag de roadtrip naar Chiang Mai begonnen. Een treinrit langs vele rijstvelden met in de achtergrond enkele bergen. Ik voelde mij net weer een klein jochie dat voor het eerst met de trein gaat reizen.
In Bang Mun Nak was de eerste stop na een treinrit van zo'n 4 uur. Wij verbleven die nacht op een van de boerderijen en die lagen natuurlijk ver buiten het centrum dus nu besloten wij toch maar is aan de coordinator te vragen waar wij kaarten konden kopen.

De volgende ochtend kregen wij een rondleiding op de boerderij. Na het zien van honderden padden, was het tijd om verschillende soorten fruit te proeven. De 'Jack fruit' smaakte een stuk beter dan de vorige keer toen wij het geprobeerd hebben op een van de "versmarkten" in Khon Kaen. Op sommige momenten smaakt het een beetje als een kauwgom. Andere vruchten die wij geproeft hebben zijn onder andere nog de tamarind. Naast padden hadden ze ook nog enkele koeien(dezelfde als in Nederland) en een pasgeboren kalf die nu 7 dagen oud was.

Na opnieuw een treinrit van 4 uur arriveerde wij in Utarradit.

's Avonds gingen wij opzoek naar een bar in deze vrij grote stad en wij dachten dat dit niet zo moeilijk zo moeten zijn aangezien er ook een university was. Dit bleek toch moeilijker ook gezien het feit wij al om half 8 in de avond opzoek zijn gegaan. Na een lange straat te zijn door gelopen besloten wij om te draaien en bij een van de eerste volgende barren met muziek te gaan zitten. Dit bleek een onverwachte ervaring te worden toen wij bij een club/bar aankwamen genaamd New. Een drankje bestellen ging hier middels Google translate en de serveersters (die schaars gekleed waren) en het andere barpersoneel wist niet zo goed wat zij met 2 mannen en 7 vrouwen aan moesten. Vervolgens begonnen wij te kaarten en al gauw kwam er weer een van de serveersters met haar telefoon naar ons toe. Blijkbaar moesten wij stoppen want gokken is illegaal. Echter probeer maar is duidelijk te maken dat dit een onschuldig spelletje is dat wij speelden, namelijk pesten. Dus besloten wij de kaarten maar op te bergen en al snel werd duidelijk wat voor club dit was. Een oudere man ging in zijn eentje aan een tafel zitten om wat te eten en te drinken en werd tijdens zijn maaltijd vergezeld door 3 van de schaars geklede serveersters en bestelde ook drankjes voor hen. Nu begrepen wij waarom zij zo raar opkeken toen wij naar binnen kwamen met onze groep. Nadat wij nog naar wat live muziek hebben geluisterd zijn wij weer terugkeerd naar het hotel.

De volgende dag was het vroeg op om weer is naar school te gaan. Na een ochtendceremonie(die zij elke ochtend doen, pfoe) voor de koning en een korte introductie over ons. Hierbij dook de hele groep meteen allemaal achter mij, omdat ik het beste engels zou kunnen. Helaas voor de rest, want iedereen moest zichzelf voorstellen. Toch vond ik het niet erg om als eerste te gaan. Na het ontbijt op de school was het tijd voor de engels les en moesten de kinderen tussen de 16 en 18 jaar in groepjes aan ons vragen stellen om er vervolgens een quiz van te maken wie van de groepen het meeste wist en had uitgevraagd. Dit moesten wij vervolgens na een korte pauze opnieuw doen met een nog grotere groep kinderen. Opvallend was sat hun engels slechter was dan verwacht en ook zij moesten veel gebruik maken van hun telefoon. Vooral het idee van het doen van de quiz was wel een leuke manier om de kinderen te stimuleren om engels te leren praten.

Wat betreft het eten merk ik dat ik steeds beter tegen het pittige voedsel kan. De nieuwkomers in de groep kunnen dat echter nog niet en dit heeft al weer enkele keren tot rode hoofden en tranen geleid wat volgens sommige van ons slechts een klein beetje spicy is.

Na de lunch en de toch enigzins vemoeiende ochtend van vragen beantwoorden en quizen was het tijd voor een heerlijke duik bij een van de watervallen(Mae Phun) boven in een van de bergen.

De volgende dag zijn wij vertrokken richting Lampang met de trein. Van het uitzicht langs de rijstvelden naar de jungle en de bergen. De trein leek er af en toe wel wat moeite mee te hebben, maar wij zijn veilig aangekomen. Morgen gaan wij door naar Chiang Mai en volgens Cake(de coordinator) kun je daar o.a. feesten!!

Ko Samet, strand en zwemmen terwijl het regent

Ook op het eiland Ko Samet laat de zon op zich wachten. Ook daar regende het in de ochtend met als gevolg dat de boottocht niet door ging. Na een hevige regenbui zijn wij naar een strand gewandeld en ondanks dat het regende was het toch erg aangenaam om te gaan zwemmen. Het water was lekker warm en dit is niet iets wat je in Nederland zou willen doen als het regent.

Donderdag was het dan eindelijk de dag waarop wij gewacht hadden. Het zonnetje was er al toen wij 's ochtends wakker werden en is ook de rest van de dag gebleven.
De boottocht is dus doorgaan! Bij de eerste stop zijn wij gaan snorkelen. Er waren meer dan genoeg vissen en ook grotere vissen dan die ik heb gezien in Zakynthos afgelopen zomer. Alleen het water is niet zo helder en er was ook erg veel troep.
Vervolgens zijn wij verder de zee in gegaan om te gaan vissen. Niet met een hengel maar met draad bevestigd aan een flesje. Vrij snel had ik mijn eerste visje en ook meteen de laatste gevangen. Tot 2 keer toe heb ik wel een nieuw flesje met draad moeten pakken omdat er 2 keer een hele grote vis het aas had gepakt. Erg veel grip heb je niet op de draad met alleen blote handen en elke keer is de draad uiteindelijk kapot gesprongen. De kapitein van de boot was er duidelijk een stuk beter in hij had 10 vissen gevangen, maar hij had ook 4 draden tegelijk uitgegooid. 1 daarvan was een erg grote tonijn.

Rond half 5 waren wij weer terug en iets na 5 zouden wij vertrekken naar een plek waar je de zonsondergang kan bewonderen. Dit keer gingen wij met de scooter. Dit was de tweede keer dat ik pas op een scooter rij en de scooters hier zijn ook nog is krachtiger. Gelukkig was ik er vrij snel weer aan gewend, alleen het omdraaien van de scooter gaat nog altijd niet even goed. De zonsondergang was geweldig om te zien.

3 avonden zijn wij nog naar een bar aan het strand gegaan waar ze happy hour hebben van 2 uur in de middag tot 9 uur in de avond en waar je voor 80 baht (~2,10 euro) van cocktails kon genieten.
De hele bar zelf was onder gekliederd met neonverf en werd ook gebruikt voor bodypaint (niet zo makkelijk van je huid af te krijgen soms).

Er was geen vrijwilligerswerk vanwege het feit dat dit eiland niet tot het oorspronkelijk programma behoort. Zo erg was het echter niet.

Hua Hin, fietsen en regen...

Een nachtbus klinkt ideaal om zoveel mogelijk afstand af te leggen, zonder tijd te verliezen, om zoveel mogelijk te kunnen zien. Voor mijn nachtrust was het echter niet zo goed en met slechts 2 uur slaap in de nachtbus en nog een uurtje in een minivan kwamen wij om 8 uur aan in Hua Hin. Het duurde even voordat wij werden opgepikt voor vervoer naar ons verblijf het Hua Hin Greenway Resort. Het ligt zo'n 15-20 minuten rijden buiten Hua Hin met de auto en bij aankomst op het resort werden wij opgewacht door een vriendelijke vrouw. Zij is nog druk bezig om engels te leren middels youtube of iets dergelijks. Heel enthousiast kwam ze al roepend "hello, how are you" aangelopen en bij elke maaltijd zei zij "you can take 1 or more, 2 or more, 3 or more".

Na weer wat slaap in te hebben ingehaald besloten wij de omgeving wat te gaan verkennen. Te voet naar Hua Hin hebben wij maar niet gedaan aangezien dat 1 uur en 40 minuten zou duren en wij weer terug moesten zijn voor het avondeten om 5 uur. In de nabije omgeving van het resort is er vrij weinig te doen op slechts wat supermarktjes en restaurantjes na.

In de avond zijn wij op de fiets naar het centrum van Hua Hin gereden. Een hele ervaring opzich aangezien de fietsen erg klein waren(voor mij natuurlijk althans), elk moment uit elkaar konden vallen, de remmen meer deden piepen dan remmen(dit was vooral spannend op het stuk van de berg af) en het zadel continu naar voren of achteren klapte. Toch hebben wij het voor elkaar gekregen om veilig in het centrum aan te komen, ook via enkele straatjes waar je liever niet 's nachts door heen wilt rijden en zonder goed op de hoogte te zijn van de verkeersregels. Na een bezoek aan een van de kleinere nachtmarkten was duidelijk dat hier veel meer buitenlanders verblijven dan in de andere steden waar wij tot nu toe zijn geweest. Dit was ook wel eens prettig aangezien je dan niet overal wordt nagestaard. Ook zijn wij meteen maar even naar het strand gaan kijken, maar het was ondertussen al donker en er was dus niet veel te zien. Maar gezien het weer van de 2 dagen erop was het toch maar goed dat wij nog even naar het strand zijn geweest.

Afgelopen week hadden wij al te horen gekregen dat het weer in het zuiden niet zo lekker was. Op sommige eilanden waren er al hevige overstromingen en op meerdere plekken was er flink wat regen gevallen. 6 uur in de ochtend vielen ook de eerste druppels op de tent en het was even afwachten of alles wel droog zou blijven in de tent. Gelukkig bleef het droog op slechts enkele druppels na, die langs een van de zijdes de tent binnen druppelden en daardoor werd alleen de vloer nat.

Ondanks de weervoorspelling bleef het de rest van de middag en de avond droog. Voor het avondeten besloten wij dus maar weer een stukje te gaan fietsen, echter bleven wij in de omgeving aangezien er nog regen werd verwacht. Na het bezoeken van enkele supermarkten opzoek na een set kaarten, die niet werden gevonden, hebben wij een klein meertje bezocht dat lag op het erf van een boerderij.

Helaas vanwege de regenval en de overstromingen werd op de maandag besloten om niet door te reizen naar de volgende bestemming waar ze veel last hadden van de overstromingen. Gedurende de dag kregen wij enkele beelden te zien van de overstromingen en daar zou ik zelfs tot mijn middel of hoger onder water staan. Doordat het de hele dag heeft geregend hebben wij ons moeten vermaken met Uno(hierdoor leek het eerder op een vakantie op een camping in Nederland) en het kijken van series. Waarbij wij het nieuwe vijvertje elk uur in omvang zagen toenemen.

Het vrouwtje van het resort vond dat het tijd was om in beweging te komen na het avondeten. Zij heeft ons geprobeerd een dansje te leren en op sommige momenten leek het erg op de vogeltjesdans.

Ondanks dat het weer dus erg tegenviel en er weinig te doen was, hebben wij ons nog prima kunnen vermaken. Ondertussen zijn wij aangekomen in Ko Samet, een eiland in het zuidoosten, waar in ieder geval de zon schijnt en de kans dus groter is dat wij nog gaan snorkelen en zwemmen de komende dagen!

Week 2 nomaad through Isaan: Khon Kaen

Na een bus rit van zo'n 4 uur kwamen wij aan in Khon Kaen. Alleen aan de omvang en drukte van het busstation was al te zien dat er meer te doen was hier dan in Loei. Khon Kaen behoort samen met Bangkok en Chiang Mai tot de grootste steden van Thailand volgens Bon. Tijdens het ritje naar het hotel begon het te regenen, maar gelukkig hebben wij daar de rest van de dagen geen last meer van gehad.

Volgens het programma zouden wij in de middag een bezoekje gaan brengen aan het museum van Khon Kaen, echter sluit het museum om 4 uur. Dat zou betekenen dat wij zonder middageten ons zouden moeten haasten om daar te geraken. Voor de lunch had Bon besloten mij is terug te pakken voor alles wat ik hem had laten wandelen door een pittig gerecht te bestellen. Pittig was het zeker. Met het zweet op mijn voorhoofd was dit de eerste keer dat wat eten heb moeten laten liggen. Huilen van de pittigheid zoals een van de vrijwilligers in Elephants World werd mij gelukkig bespaard.

In de avond zijn wij na een nachtmarkt gegaan waar op verschillende plekken live muziek werd gespeeld. Niet alles wat werd gezongen konden wij begrijpen, maar het klonk wel goed.

Voor het eerst deze week was het tijd om wat vrijwilligerswerk te gaan doen. Wij hebben engels les gegeven in een children's home voor kinderen tussen de 4 en 6 jaar. Het ging om weeskinderen of kinderen met een handicap waar de ouder niet toe in staat was om er fatsoenlijk voor te zorgen. Bij binnenkomst kwamen de kinderen aan alle kanten op ons afgerend met boekjes om te lezen of om te spelen met een knuffel. Voor de engels les moesten wij middels plaatjes de engelse woorden voorzeggen en de lerares herhaalde het in het Thais. Ik heb ze geprobeerd kleuren en de namen van fruit en groenten (bij sommige woorden moest ik wel even nadenken over het engels woord) in het engels te leren. Na de engels les was het tijd om te kleuren en voor een stoelendans(waarbij elk kind steeds naar z'n eigen stoel probeerde terug te rennen).
Volgens Bon werden hij en ik papa genoemd door de kinderen. Best wel zielig dus.
Na het eten was het tijd voor het middagdutje van de kinderen en toen zijn wij verder gegaan.

Het feit dat ik als laatste pas uit het national museum van Khon Kaen kwam was best wel een wonder aangezien ik geen fan ben van museums.

Een van de vele bezoeken aan tempels stond vervolgens op het programma en de volgende dag stonden er ook nog 4-5 op het programma. De ene tempel is groter of mooier dan de anderen, echter na 2 of 3 tempels op een dag ben ik er wel enigzins op uitgekeken.

Ons verblijf in Isaan (het noordoosten) is weer voorbij en momenteel zit ik in de nachtbus op weg naar Bangkok om vervolgens door te rijden naar het zuiden naar het strand. Waar wij hopelijk geen last krijgen van hevige regenval en zelfs overstromingen zoals de afgelopen week.

Week 2 nomaad through Isaan: Loei city

Oud op nieuw was voor mij dus niet zo spectaculair als ik had gehoopt. Vanuit Bangkok gingen wij met de nachtbus richting Loei (uitgesproken als Looi). Een rit van bijna 9 uur in een comfortabele bus met meer dan voldoende beenruimte. De stoelen waren vergelijkbaar met die van een vliegtuig met een schermpje in de stoel voor je. Ondanks dat vuurwerk was verboden i.v.m. het overlijden van de koning, heb ik toch nog een vuurpijl gezien onderweg en dat was dan het begin van het nieuwe jaar voor mij.

Om 4 uur ‘s nachts kwamen wij aan in Loei city. Bon de coordinator voor deze week vond het maar koud, echter was het nog steeds 20 graden. Daar moesten wij nog wachten op een van de reisgenoten voor de komende weken die al de eerste twee weken van de groepreis(ook al was ze alleen) erop had zitten. Helaas konden we nog niet de hotelkamers in om wat slaap in te halen en dus hebben wij een uurtje gewacht in de lobby om uiteindelijk wat te gaan eten in een van de lokale restaurants die lijken op een autogarage. Een restaurant dus waar je in Nederland met een grote boog omheen zou lopen. Om 7 uur hebben wij vervolgens een ceremonie meegemaakt voor de monniken om het nieuwe jaar in te luiden. De gebeden van de monniken waren natuurlijk niet te begrijpen, maar klonken wel mooi. Daarbij brachten mensen bakken vol met eten mee om dit te op te offeren voor de monniken.

Aangezien iedereen weinig had geslapen in de nachtbus besloten wij na het inchecken nog maar even te gaan slapen.

In de middag hebben wij geprobeerd om Loei city enigzins te verkennen, echter is er vrij weinig te doen. Ook in de toeristenboekjes word deze stad alleen aangeraden als een korte tussenstop. Alle bezienswaardigheden liggen buiten de stad, maar wel dus in de provincie Loei. Tijdens de lunch waren wij op ons zelf aangewezen en het kiezen van het gerecht ging middels wijzen en hopen dat je het geen kreeg wat je dacht te gaan krijgen.

Er was wel een klein memorial parkje vlakbij het hotel, waar je heerlijk kan relaxen en de vissen in de rivier zijn daar groot in aantal en in omvang.

Vlak bij het park lag ook de ‘city shrine’ waarbij wij werden begroet door een oudere dame die tot nu toe nog het beste engels kon vergeleken met de andere mensen in Loei city en zij vond dat ik eruit zag als een popster :).

Volgens het programma van de maandag zouden we engels les gaan geven op een school en zouden wij gaan helpen bij een tempel. Beide zijn uiteindelijk niet door gegaan i.v.m. vakantie na oud op nieuw. Wel zijn wij in de ochtend naar de tempel gegaan genaamd Loei Loong. Dit was erg indrukwekkend en van de coordinator hebben wij geleerd hoe je respect toont aan Boedha. Driemaal dien je een gebedteken te maken, pas als je dat hebt gedaan mag je de rest van de tempel bezoeken.

In de middag hebben wij besloten naar Chiang Kahn te gaan. Een plaats in het noorden van Loei aan de grens met Laos gescheiden door de Mekong river. Ook hier is aan de rivier een prachtig uitzicht te bewonderen met op de achtergrond verschillende bergen in Laos.

Het leukste van Chiang Kahn was de straat met allemaal kleine winkeltjes en de verschillende guesthouses(die allemaal volgeboekt waren). Deze straat staat bekend vanwege de nachtmarkt, die wij helaas niet konden bijwonen aangezien we terug moesten naar Loei city.

Dinsdag stond een bezoek aan phuphamlom forest en de bijbehorende tempel op het programma. Helaas was er bij de tempel weer niks te doen net als bij de tempel de vorige dag. Voordat wij begonnen aan de Wandeling door de jungle (forest) probeerde Bon (die hier ook pas voor de eerste keer was...) iemand te regelen die mee kon als gids. Echter de paar mensen die daar aanwezig waren, waren druk met hanengevechten en dus niet iets waar je blij van wordt om naar te kijken. Op ons zelf zijn wij dus maar aan de beklimming en wandeling van ongeveer 2 km begonnen, maar voor het grootste deel lag er ook een betonnenpad. Alleen het laatste stuk leek wat meer op een jungle waar je regelmatig moest bukken of over takken heen moest. Waarbij ik voor de zoveelste keer in Thailand mijn hoofd stootte alleen dit keer niet aan een deur, maar aan een tak. Onderweg zijn wij nog een duizendpoot tegen gekomen, die je liever toch niet in je kamer zou hebben als je ligt te slapen. Op verschillende plekken in de jungle was er een open ruimte met uitzicht op de bergen wat ook weer erg mooie plaatjes opleverde. Bij terugkeer waren er nog steeds geen monniken dus toen zijn wij maar weer terugkeerd naar Loei City.

Gelukkig was het verblijf aan Loei maar kort, alhoewel het voor mij nog korter had mogen zijn. Al met al is Loei city dus alleen aan te raden voor een korte tussenstop en zijn de dorpen daarbuiten veel interesanter.

Amazing experience, so much to write about...

De tweede dag in Elephants World begon met het ophalen van de olifanten uit het bos en bij elke olifant kregen wij meer uitleg over hoe zij hier terecht zijn gekomen. Zo was er een olifant in Elephants World terecht gekomen nadat ze was aangereden door een vrachtwagen.

Tijdens het ochtendbad van de olifanten zag ik een van de mahouts op een stuk hout kauwen en het vervolgens weer uitspugen. Het was lekker zoet, suikerriet dus!

In de middag was het tijd voor ‘river floating’ op de khwae yai rivier. Het veiligheidvest dat werd ondersteboven als een luier aangetrokken en vervolgens gingen we het water in. Het werkt fantastisch, je gaat gewoon lekker chill in het water liggen, genieten van de omgeving en je wordt door de stroom meegenomen gedurende zo’n 50 minuten. Tong liet verder in het midden of er nog andere dieren naast vissen in het water zaten...

Tijdens het avond eten hebben we kennis gemaakt met Joe van Ourland die verbleef in het enige stukje jungle waar de wilde dieren nog door heen kunnen om bij de rivier te komen voor water. Hij vertelde dat wij donderdagmiddag naar de jungle zouden gaan om daar te slapen. Awesome!

Woensdag was het weer vroeg op vanwege een berg beklimming om half 7. Met een groep van 4, een mahout en 5 honden begonnen wij aan de ochtendwandeling die uiteindelijk vrij intensief bleek te zijn vanwege alle rotsen en het onregelmatige terrein Desondanks liep de mahout gewoon op z’n flip-flops en ook nog is 2 keer zo snel. We zijn tot halverwege geklommen om vervolgens te genieten van een geweldig uitzicht. Overal waar je maar keek!

Na de morning workout en het ontbijt zijn we vertrokken naar de Erawan Waterfalls. Een park waar er geen grote watervallen zijn, maar wel veel. Het park bestaat uit 7 trappen(niveaus) waarbij trap 7 te bereiken was na een klim van 1,5 km. Bij elke trap was er de mogelijkheid om een frisse duik te nemen in het ooh zo heldere water met de vissen die maar al te graag aan je voeten kwamen knabbelen. Zelfs de grootste vissen van zo’n 30 cm, alleen voelde dat meer als een soort zuignap. De leukste trap was trap 4, waar de mogelijkheid was om van een waterval af te glijden. Als herinnering aan die trap heb ik wel een paar schrammen en blauwe plekken, omdat ik niet stond op te letten.

Eenmaal terug beneden kwam er een forse kerel aanlopen met een fles bier in zijn hand en al zwaar aan het ademen. Ik heb hem maar vast succes gewend!

‘S avonds was het tijd voor het eerste biertje in Thailand, Chang Beer. Het bleek uiteindelijk een erg gezellige avond te worden met de staf en andere vrijwilligers van Elephants World, vooral na de Hong Tong whiskey. Een goed moment dus om elkaars taal te leren. Ik ben nu in staat om hallo, dankuwel en wat? te zeggen in het Thais. Ook kan ik al tot 5 tellen in het Thais.

Aangezien ik zo had genoten van de eerste ochtendwandeling had ik donderdag ochtend weer besloten om mee te gaan met de bergwandeling. Het is een lekkere workout voor het ontbijt en van het uitzicht kan ik blijven genieten. Helaas zijn we niet helemaal naar de top gegaan, wat ik graag had gedaan, maar we zijn wel wat hoger gegaan dan de vorige dag. Een belgisch koppel ging dit keer mee en eenmaal boven aangekomen en na een tijdje rust waren we getuige van hoe de man op zijn knie ging om haar ten huwelijk vragen. Haar antwoord was Ja en hij had zeker een mooi moment gekozen om haar te vragen.

In de ochtend stond schoonmaken op het programma(niet mijn favoriete bezigheid!). Het deel waar de olifanten worden verzorgd door de dierenartsen was toe aan een grondige schoonmaak. De dierenartsen zijn 2 dames uit België, waarvan er eentje een tijdje al vrijwilligerswerk had gedaan in Elephants World voordat zij begon aan haar studie. Iets wat haar zo goed was bevallen dat toen zij haar vroegen, zij niet lang hoefde na te denken.

Een van de olifanten die de dierenartsen verzorgden had een gat onder een van haar achterpoten nadat zij op een scherpe steen was gaan staan. Het gat was toen zo groot dat er bijna een hele hand in kon. Nu een jaar later kan er nog steeds een hele vinger in.

Ook de foodshop waar al het voedsel van de olifanten werd opgeslagen was toe aan een grondige schoonmaakbeurt. Het sorteren van de eetbare en verrotte papayas was niet bepaald een pretje. Sommige verrotte papayas hadden de geur van kots...

Na de "rotklusjes" was het tijd om te vertrekken voor de overnachting in de jungle bij Ourland. Om daar te geraken moesten we eerst weer gaan ‘river floating’ waarbij we werden vergezeld door Joe en Jay van Ourland. Tijdens het drijven kregen wij uitleg over de verschillende vogels die leven langs/in het water.

Helaas waren we in Ourland op het verkeerde moment. Gedurende de zomermaanden in Thailand komen alle wilde dieren door het deel van de jungle van Ourland om te drinken bij de rivier en zij hebben een boomhut gemaakt om van bovenaf de wilde dieren te observeren.

Eenmaal donker konden wij genieten van de heldere sterrenhemel en met iedereen hebben wij rond een kampvuur gezeten. De discussies die we hadden gingen over religie, het ontstaan van leven, wetenschap en vrije wil. Niet gedacht dat ik dit soort discussies zou hebben tijdens mijn vakantie!

De volgende ochtend kregen wij les over slangen. Joe vangt slangen als deze bijvoorbeeld in een huis zitten en verzorgt deze slangen dan vervolgens, anders worden de slangen gedood. Joe had momenteel een Sunbeam slang(prachtige kleuren op de huid als je er met licht op schijnt), enkele Birmese pythons, een white lipped pit viper en recentelijk had hij ook nog een cobra gevonden die nog steeds aggressief was.

Na uitleg over slangenbeten was het onder andere mogelijk om een aantal van de slangen zelf vast te houden (alleen de kleintjes en de niet giftige natuurlijk).

Daarna was het tijd om terug te gaan naar Elephants World. Tijdens de wandeling naar het water was Joe druk bezig om zijn haren vol te smeren met citruslimoen als natuurlijke shampoo. Waarom ook niet, een seconde later was ik ook limoen in mijn haren aan het smeren.

Na een frisse ochtendduik sloten wij aan bij een groep om de olifanten te wassen en te schrobben. En toen heb ik ondervonden dat het niet slim is om aan de kant van de poten te gaan staan als ze in het water liggen. ????

In de avond hebben wij nog een interactief college gehad van een professor in biology aan de hand van de vragen die ze had gekregen van een aantal bezoekers die ze die dag had rondgeleid.

De laatste avond werd afgesloten met een barbecue, bier, whiskey en niet te vergeten oliebollen!!! Zo heb ik toch nog iets voor oud op nieuw kunnen vieren.

Helaas gaat het feestje in Bangkok voor mij niet door aangezien ik vanavond in een nachtbus zit op weg naar de volgende bestemming!

Vlucht, Singburi, Elephant World

Na een prima vlucht(alleen wat weinig slaap) met voldoende beenruimte en gehaktballen met oer-hollandse boerenkool als kerstmaal voor kerstavond stapte ik rond 10 uur uit het vliegtuig.

Na het regelen van een Thaise simkaart moest ik mij melden bij exit 4 waar ik zou worden opgewacht door Mr. Corn.
Volgens de instructies zou hij prima engels kunnen, echter ging het grootste deel van communiceren met handgebaren door Mr. Corn. Samen met een Nederlandse en Duitser(hij was hier 2 weken geleden weer richting huis vertrokken en was nu weer teruggekeerd) gingen wij het eerste deel met de trein richting Singburi. Voor het tweede deel van de reis richting Singburi namen wij afscheid van Mr. Corn. 2 uur later werden wij door Mr. Mcgovern(typische Ierse, roodharige man) opgehaald op Singburi busstation die ons in een pick-up naar het Twin house bracht.

Na een introductie, o.a. over het gebruik van de fietsen die niet gebruikt mochten worden nadat het donker was i.v.m. de honden die jou dan achterna komen. Ook kreeg ik te horen dat het vertrek naar Elephant World de volgende dag om 05:30(!) zou zijn.
Mijn 2 kamergenoten waren momenteel weg, dus die zal ik volgend weekend pas ontmoeten.
Na een frisse douche (die niet boven mijn borst uitkomt) was het tijd voor het avondeten. Het kerstmaal bestond uit rijst, groene curry en een of andere gefrituurde groente die wel lekker smaakte.

Met de groep die er was heb ik nog gekaart en werd besproken wat eventueel het volgende weekend het plan is als het oud op nieuw is. Vuurwerk zou er helaas niet zijn vanwege het overlijden van de koning, maar een feestje in Bangkok zou zeker kunnen.
Half 9 ben ik uiteindelijk naar bed gegaan vanwege het vroege vertrek richting Kanchanaburi. De 2,5 uur durende reis, met nog 3 anderen, in een pick-up werd vergezeld met een meer dan welkom windje.

Na het ontbijt kregen wij een korte introductie en uitleg van de regels in Elephant World door Tong. Hij zal gedurende deze week onze coordinator zijn.
De dag begon met het voeren van de olifanten en dit hebben wij in de middag nog een keer herhaald. Als eerste hebben wij een jonkie mogen voeren genaamd Kanta en later op de dag een oudere olifant genaamd Nemochi. Die dieren eten van alles van bieten tot watermeloenen ( en die gaan in een keer naar binnen), maar vooral de bananen vinden ze lekker. En als een mand fruit niet voldoende is dan proberen ze ook nog wat van hun soortgenoten weg te pakken.

Vervolgens kregen wij een cursus sticky rice balls koken voor de olifanten die geen gebit meer hebben. En sticky was het zeker, aangezien het haast niet van je handen af te krijgen was. Deze hebben wij later aan een van de olifanten gevoerd, door deze direct in de mond te stoppen en waarbij de olifant maar al te graag je vingers aflikte.
Voor de lunch kregen wij nog uitleg over het voedsel wat de olifanten zoal eten. Daarnaast werd verteld over wat zoal gemaakt wordt van de poep van de olifanten zoals papier, hakken voor vrouwenschoenen en zelfs koffie(van de koffiebonen die zij niet kunnen verteren).

Na de lunch was het tijd voor een aantal filmpjes over de intelligentie van de olifanten en hoe goed hun geheugen is. Daar kwam ook de Nederlandse reclame van Rolo langs!
Vervolgens hebben wij nog Maisplanten staan kappen, waarna het tijd was voor een bad voor de olifanten. Hierbij mochten wij ook het water in om de olifanten te schrobben.

In de avond werd er een film van Discovery gekeken over de relatie tussen de olifanten en de mahout (de olifantenrijder). Overdag werd al verteld dat deze relatie net zo sterk kan zijn als tussen 2 olifanten of tussen 2 mensen. Aangezien ook elke olifant een eigen karakter heeft.

Na een prima eerste dag in Elephant World kijk ik al uit naar de volgende dagen.